★★★★☆

Ο Ζία Ζανγκ-Κε καταγράφει τις ραγδαίες κοινωνικοπολιτικές αλλαγές της Κίνας μέσω μιας προσωπικής ιστορίας, δημιουργώντας μια ταινία που λειτουργεί ως καθρέφτης της συλλογικής μνήμης και της ατομικής νοσταλγίας.

★★★☆☆

Η απλότητα της σκηνοθεσίας και η συναισθηματική ειλικρίνεια ξεχωρίζουν, όμως η έλλειψη αφηγηματικής εξέλιξης οδηγεί σε επαναλήψεις, περιορίζοντας τη δυναμική της ταινίας.

★★★★☆

Η δύναμη του δεσμού μάνας-κόρης λάμπει σε μια ιστορία ελπίδας και αντίστασης.