The End

★★½☆☆☆

(Δανία, Γερμανία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Σουηδία, 2024, 148’)

• Σκηνοθεσία: Τζόσουα Οπενχάιμερ

• Ηθοποιοί: Τίλντα Σουίντον, Τζορτζ ΜακΚέι, Μόουζες Ίνγκραμ, Μάικλ Σάνον

Ο δύο φορές υποψήφιος για Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, Τζόσουα Οπενχάιμερ, γνωστός για τα ανατρεπτικά ντοκιμαντέρ «Η Πράξη του Φόνου» (2012, 167’) και «The Look of Silence» (2014, 138’), κάνει το ντεμπούτο του στη μυθοπλασία με ένα μετα-αποκαλυπτικό μιούζικαλ με πολιτικές και οικολογικές προεκτάσεις. Η ταινία εστιάζει σε μια προνομιούχα οικογένεια που ζει απομονωμένη σε ένα πολυτελές καταφύγιο, 25 χρόνια μετά την κατάρρευση της Γης λόγω κλιματικής αλλαγής. Η άφιξη ενός κοριτσιού από τον εξωτερικό κόσμο διαταράσσει την ισορροπία τους, αποκαλύπτοντας την ευθραυστότητα του μικρόκοσμού τους.

Ο Οπενχάιμερ επιλέγει να παρουσιάσει τη δυστοπία του μέσα από είδος του μιούζικαλ, δημιουργώντας μια αντισυμβατική ταινία που εξερευνά την αδυναμία των προνομιούχων να αποδεχτούν την πραγματικότητα. Ζώντας μέσα σε μια ψευδαίσθηση, «χτίζουν» ακόμα και σε δυστοπικές συνθήκες τις δικές τους ουτοπικές κοινωνίες, αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους. Με εντυπωσιακά σκηνικά και την εξαιρετική φωτογραφία του Μιχαήλ Κρίτσμαν, ο σκηνοθέτης δημιουργεί μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και ενσωματώνει το είδος του μιούζικαλ στην αφήγησή του.

Ωστόσο, δεν αποφεύγει τις επαναλήψεις και ένα προβλέψιμο σενάριο, το οποίο δεν αναπτύσσει πλήρως όλες τις πτυχές του. Τα τραγούδια δεν λειτουργούν πάντα, με τους στίχους και τη μουσική να επαναλαμβάνονται σε ορισμένα σημεία, ενώ οι ηθοποιοί, δεν καταφέρνουν πάντοτε να αποδώσουν με επιτυχία τα μουσικά κομμάτια. Τα σοβαρά θέματα παρουσιάζονται μέσα από την μουσική, γεγονός που τελικά τα αποδυναμώνει, ενώ κάποιες μουσικές σκηνές φαίνονται περιττές, καθώς ούτε εξυπηρετούν την αφήγηση ούτε λειτουργούν ως έναυσμα για στοχασμό.

*Η κριτική δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην έντυπη έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών (12-12-2024)