Hit Man

★★☆☆☆

(Η.Π.Α., 2024, 115’)

• Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ

• Ηθοποιοί: Γκλεν Πάουελ, Άντρια Αρχόνα, Όστιν Αμέλιο

O Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, ο δημιουργός πίσω από τη διάσημη τριλογία «Πριν το ξημέρωμα» (1995, 101’) «Πριν το ηλιοβασίλεμα» (2004, 80’) και «Πριν τα μεσάνυχτα» (2013, 109’), αντλεί έμπνευση από ένα πραγματικό γεγονός και σκηνοθετεί μια ταινία που προσπαθεί να ισορροπήσει ανεπιτυχώς ανάμεσα στο νεο-νουάρ και τη ρομαντική κωμωδία, έχοντας όμως σημαντικά μειονεκτήματα, όπως τη σχηματική, μη ρεαλιστική πλοκή και τους αργούς σκηνοθετικούς ρυθμούς.

Ο Γκλεν Πάουελ («Λατρεύω να σε μισώ», 2023, 104’) υποδύεται τον Γκάρι Τζόνσον, τον πιο περιζήτητο επαγγελματία δολοφόνο στη Νέα Ορλεάνη, ο οποίος όμως στην πραγματικότητα δουλεύει για την αστυνομία στήνοντας παγίδες σε όσους του αναθέτουν συμβόλαια θανάτου και οδηγώντας τους στη σύλληψη. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν σπάει το πρωτόκολλο για να βοηθήσει την Μάντισον (Αντρια Αρχόνα) που προσπαθεί να ξεφύγει από τον κακοποιητικό σύντροφό της.

Πολύ καλή η χημεία μεταξύ των δυο πρωταγωνιστών αλλά όλο το εγχείρημα του Λινκλέιτερ μοιάζει ψεύτικο, άνευρο και η σκηνοθεσία τυποποιημένη - θυμίζει τηλεοπτική ταινία. Περνώντας συχνά από το αστυνομικό θρίλερ στο δράμα και τέλος στην κομεντί ο σκηνοθέτης προσπαθεί να συνδυάσει πολλά κινηματογραφικά είδη και να δημιουργήσει ένα έργο που «κάτω» από την ανάλαφρη ατμόσφαιρα θα επιτυγχάνει βαθιά ανάλυση των χαρακτήρων του, χωρίς όμως να έχει καμία διάθεση να ερμηνεύσει πράξεις και γεγονότα. Αυτή η οξύμωρη επιλογή καθιστά την ταινία αδιάφορη, με χαρακτήρες δισδιάστατους, με πλοκή άνευ ουσίας και η ταινία μοιάζει περισσότερο ως μια generic streaming χαμηλού προϋπολογισμού κομεντί παρά ως έργο του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ.

*Η κριτική δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην έντυπη έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών (04-07-2024)