Samsara

★★★½☆☆ (Ισπανία, 2023, 113’)

  • Σκηνοθεσία: Λόις Πατίνιο

  • Ηθοποιοί: Αμίντ Κιμάνι, Τούμπρ Σιόνγκ, Σιμόνε Μιλάβα

Ο Ισπανός σκηνοθέτης Λόις Πατίνιο σκηνοθετεί την τρίτη του μεγάλου μήκους ταινία, που κινείται ανάμεσα στη μυθοπλασία και το ντοκιμαντέρ. Η ιστορία του περιστρέφεται γύρω από έναν νεαρό, μαθητευόμενο σε ένα βουδιστικό ναό στο Λάος. Ο νεαρός διασχίζει κάθε μέρα το ποτάμι για να διαβάσει ένα κείμενο σε μια γυναίκα-ψυχοπομπό. Οταν θα έρθει η σειρά της να πεθάνει, το πνεύμα της θα πάρει τον δρόμο για τη μετεμψύχωση.

Γυρισμένη στο Λάος και τη Ζανζιβάρη η ταινία του Πατίνιο αφηγείται σχεδόν γραμμικά μια ιστορία που εξερευνά την έννοια της ζωής, του θανάτου και της μετενσάρκωσης, τον αέναο κύκλο της ζωής. Χρησιμοποιώντας μη επαγγελματίες ηθοποιούς και κινηματογραφώντας με 16 mm φιλμ, ο σκηνοθέτης, με τη βοήθεια των εξαιρετικών διευθυντών φωτογραφίας Μάουρο Ερσέ και Τζέσικα Σάρα Ρίνλαντ, δημιουργεί μια σχεδόν υπνωτική ταινία, που κινείται αργά, με ήσυχους τόνους. Τα πλάνα της φύσης είναι τόσο καλά κινηματογραφημένα που ο θεατής νιώθει ότι μπαινοβγαίνει σε ένα όνειρο. Ετσι τονίζεται η ουσία της ταινίας και η αποδοχή του θανάτου ως κάτι φυσικό.

Ο Πατίνιο πειραματίζεται και δημιουργεί κάτι πολύ ξεχωριστό, ένα ταξίδι μέσα στη φύση και μια ταινία διαλογισμού στην οποία οι άνθρωποι χάνονται μέσα στο τοπίο. Η εικόνα του είναι δυνατή, αλλά δεν ταιριάζει απόλυτα με τη γραμμική αφήγησή του: υπάρχουν σημεία που αυτά μοιάζουν παράταιρα αφαιρώντας κάτι από τη μαγεία.

*Η κριτική δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην έντυπη έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών (24-10-2024)

Previous
Previous

An Unfinished Journey

Next
Next

Δαχομέη