Η Φύση του Έρωτα
★★½☆☆☆
(The Nature of Love, Καναδάς, Γαλλία, 2023, 111’)
Σκηνοθεσία: Μόνια Τσόκρι
Ηθοποιοί: Μαγκαλί Λεπίν-Μπλοντό, Πιερ-Ιβ Καρντινάλ
Η Μόνια Τσόκρι, πρωταγωνίστρια του Ξαβιέ Ντολάν («Mommy», 2014, 139’), σκηνοθετεί την τρίτη μεγάλου μήκους ταινία της, που ακροβατεί μεταξύ σατιρικής ρομαντικής κωμωδίας και δράματος, εξετάζει με πρωτότυπο σκηνοθετικά τρόπο την προσπάθειά μας να κατανοήσουμε βαθιά ανθρώπινα συναισθήματα, όπως ο απροσδόκητος έρωτας, και αναλύει με υπαρξιακή διάθεση την περιπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων.
Η Σοφία είναι καθηγήτρια φιλοσοφίας στο Μόντρεαλ και ζει έναν τυπικό σύγχρονο και πολιτισμένο γάμο με τον Ξαβιέ. Ο Σιλβάν είναι ο εργολάβος που επιχειρεί να ανακαινίσει το εξοχικό τους σπίτι. Οταν η Σοφία συναντά για πρώτη φορά τον Σιλβάν, είναι έρωτας με την πρώτη ματιά. Τα αντίθετα έλκονται, αλλά μπορεί να κρατήσει;
Με μια καταπληκτική κινηματογράφηση του Αντρέ Τουρπέν (συχνού συνεργάτη του Ξαβιέ Ντολάν), την εξαιρετική μουσική του Εμίλ Σορνέν και δύο πρωταγωνιστές (Μαγκαλί Λεπίν-Μπλοντό και Πιερ-Ιβ Καρντινάλ) με απίστευτη χημεία μεταξύ τους, η ταινία της Τσόκρι προσπαθεί να εισαγάγει μοντέρνα στοιχεία στο είδος της δραμεντί, κυρίως σκηνοθετικά.
Αλλά ενώ ξεκινάει ως μια πολλά υποσχόμενη ταινία, οδηγείται σταδιακά σε τετριμμένη, μερικές φορές στερεοτυπική, αφήγηση. Η εξερεύνηση των θεματικών της, ο έρωτας, η λαχτάρα, η έλξη μεταξύ δύο διαφορετικών ανθρώπων δηλαδή, αποτυπώνεται σκηνοθετικά με ευρηματικό τρόπο, χωρίς να συμβαδίζει με τη συνηθισμένη σκηνοθετική προσέγγιση του είδους, αλλά δεν καταφέρνει να ξεχωρίσει, διότι μένει περισσότερο στην εικόνα και η ψυχογράφηση των βασικών χαρακτήρων μένει στάσιμη, με την πλοκή να καταλήγει αρκετά προβλέψιμη.
*Η κριτική δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην έντυπη έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών (18-07-2024)