Η Γη της Επαγγελίας
★★★★☆
(Bastarden, Δανία, Σουηδία, Νορβηγία, Γερμανία, 2023, 127’)
Σκηνοθεσία: Νικολάι Αρσέλ
Ηθοποιοί: Μαντς Μίκελσεν, Aμάντα Κολίν, Σάιμον Μπένεμπιεργκ, Γκούσταβ Λιντ
Ο ελληνικής καταγωγής Νικολάι Άρσελ (Ο έρωτας της Βασίλισσας), επιστρέφει έπειτα από έξι χρόνια στην καρέκλα του σκηνοθέτη με μια Δανέζικη υπερπαραγωγή έχοντας στον πρωταγωνιστικό ρόλο τον πάντα εξαιρετικό Μαντς Μίκελσεν που ενσαρκώνει τον Λούντβιχ Κάλεν, ένα υπαρκτό πρόσωπό, ο οποίος έχοντας ολοκληρώσει την στρατιωτική του θητεία ως λοχαγός ζητά την άδεια του Βασιλιά ώστε να καλλιεργήσει τον αφιλόξενο χερσότοπο της Γιουτλάνδης δημιουργώντας μια αποικία με αντάλλαγμα να του δοθεί τίτλος ευγενείας.
Τοποθετώντας την δράση στο 1755, σε μια Δανία που η αριστοκρατία κυβερνάει και εξουσιάζει τον λαό χωρίς συμπόνια αλλά με μόνη σκέψη το κέρδος και την εκμετάλλευση, ο ‘Αρσελ από την αρχή προϊδεάζει τον θεατή ότι αυτό που θα παρακολουθήσει δεν είναι μια ταινία για έναν συμπαθή ήρωα που επιτυγχάνει τον στόχο του χωρίς προσωπικό κόστος, τουναντίον δημιουργεί έναν αντι-ήρωα τοποθετώντας τον σε ένα αφιλόξενο μέρος και καταπιάνεται με θέματα όπως οι κοινωνικές τάξεις, ο ρατσισμός, η σεξουαλική κακοποίηση και η εργασιακή εκμετάλλευση και σε μεγάλο βαθμό καταφέρνει να σχολιάσει αυτά τα θέματα με διορατική ματιά.
Η ταινία είναι μια ψυχογραφία του Κάλεν, ο οποίος έχει την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να συνυπάρξει με τους ευγενείς και να κερδίσει τον σεβασμό τους. Σκληρός, λιγομίλητος και άνθρωπος με ισχυρή θέληση θα κάνει τα πάντα για να επιτύχει τον στόχο του. Η αντιπαλότητά του με τον Φρέντερικ ντε Σίνκελ (Σάιμον Μπένεμπιεργκ), ), έναν σκληρό ευγενή που κακομεταχειρίζεται το υπηρετικό προσωπικό κακοποιώντας το και σεξουαλικά, θα καταστρέφει τους δυο άντρες και τον περίγυρό τους.Ο Κάλεν συνειδητοποιεί προς το τέλος της ταινίας ότι στην προσπάθεια του να ταιριάξει και να αποδείξει κάτι στους αριστοκράτες έχασε πολύ σημαντικότερα πράγματα στην ζωή του, έχασε ανθρώπους που του συμπαραστάθηκαν και εξαιτίας του πληγώθηκαν, θυσίασε την ανθρωπιά του για την κοινωνική καταξίωση.
Η ταινία σχολιάζει με ξεκάθαρο τρόπο την δομή της τότε κοινωνίας κλείνοντας όμως και το μάτι στο σήμερα, την δική μας καπιταλιστική κοινωνία, καθώς μας θυμίζει την ανάγκη μας να ανέλθουμε σε υψηλότερα στρώματα, να πλουτίσουμε, παραμερίζοντας τους όποιους ηθικούς φραγμούς έχουμε, καταλήγοντας με αυτό τον τρόπο να γινόμαστε το τέρας που πριν πολεμάγαμε.
*Η κριτική δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην έντυπη έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών (02-11-2023)
