★★★☆☆

Μια οικογενειακή επανένωση με φόντο τον θάνατο, τις πληγές του παρελθόντος και την αβάσταχτη προσδοκία της λύτρωσης

★★½☆☆☆

Ο Μπονγκ Τζουν-χο επιστρέφει με μια δυστοπική σάτιρα που αν και ξεκινά με προοπτικές, καταλήγει σε μια επιφανειακή φαρσοκωμωδία, αφήνοντας ανεκμετάλλευτες τις φιλοσοφικές της προεκτάσεις.

★★☆☆☆

Ο «Θολός Βυθός» μοιάζει περισσότερο με ένα έργο που έχει ως πρώτο μέλημα να αναδείξει την Ιστορία και τη συλλογική δυστυχία ενός έθνους, παρά να εστιάσει στον πρωταγωνιστή του, μετατρέποντας το ατομικό σε συλλογικό.

★★½☆☆☆

Μια ατμοσφαιρική, προσεγμένη ταινία που εγκλωβίζεται στη στατικότητα της αφήγησής της.

★★★☆☆

Το ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει τα άγνωστα χρόνια της Κάλλας στην Ελλάδα, μέσα από σπάνιο αρχειακό υλικό και συγκλονιστικά ηχητικά ντοκουμέντα.

★★★½☆☆

Οικογενειακό δράμα και πολιτική βία: Η νέα συγκλονιστική ταινία του Βάλτερ Σάλες που συνδέει το προσωπικό τραύμα με τη συλλογική μνήμη.

★★½☆☆☆

Χρονομηχανές, φιλοσοφικές αναζητήσεις και ψυχεδελικές εμπειρίες σε μια ταινία που εξερευνά το τραύμα και την απώλεια.

★★★☆☆

Ο Ρέι Γιουνγκ σκηνοθετεί μια μελαγχολική, χαμηλών τόνων ταινία που αναδεικνύει την αδικία απέναντι στα queer ζευγάρια και τις ταξικές ανισότητες στο Χονγκ Κονγκ.

★★★★★

Χωρίς διαλόγους, γεμάτο συναίσθημα, το animation του Ζιλμπαλόντις αφηγείται ένα συγκλονιστικό ταξίδι επιβίωσης και συντροφικότητας.

★★★½☆

Ένα οπτικά μαγευτικό ταξίδι όπου παρελθόν και παρόν μπλέκονται σε μια τολμηρή αφηγηματική εμπειρία.

★★½☆☆☆

Η ταινία του Οντιάρ χάνει την κατεύθυνσή της καθώς η πειραματική της προσέγγιση ξεφτίζει, αφήνοντας ένα αίσθημα κενότητας στον θεατή παρά τις εξαιρετικές ερμηνείες και την εκρηκτική ενέργεια των πρωταγωνιστών.

★★½☆☆☆

Ο Ρένος Χαραλαμπίδης επιστρέφει με μια νοσταλγική ταινία-φόρο τιμής στο ραδιόφωνο και τις χαμένες ευκαιρίες, αλλά η αφήγηση παραμένει εγκλωβισμένη σε ένα στυλ που πλέον μοιάζει παρωχυμένο.

★★★½☆☆

Με εξαιρετικές ερμηνείες και μια σκηνοθετική προσέγγιση που δίνει έμφαση στη σωματική έκφραση, η Τουζανί δημιουργεί ένα νατουραλιστικό δράμα που συγκινεί χωρίς υπερβολές.

★★★☆☆

Μια ταινία που, παρά τις αφηγηματικές της αδυναμίες, μαγεύει με την ατμοσφαιρική φωτογραφία, τις στιλιζαρισμένες εικόνες και το μαύρο χιούμορ της,

★★★☆☆

Ο Ζαχαρίας Μαυροειδής επαναπροσδιορίζει το είδος της κωμωδίας, ισορροπώντας ανάμεσα στο χιούμορ και τους βαθύτερους προβληματισμούς των χαρακτήρων του.

★★★☆☆

Πέντε διαφορετικοί ηθοποιοί, μια αφηγηματική αποδόμηση και μια σειρά από σουρεαλιστικές εικόνες συνθέτουν μια ταινία που δεν είναι βιογραφία αλλά ένας φόρος τιμής στο πνεύμα του μεγάλου ζωγράφου.

★★☆☆☆

Ένα οπτικά εντυπωσιακό αλλά αφηγηματικά άνισο sci-fi δράμα, που επιχειρεί πολλά αλλά τελικά χάνεται μέσα στις ίδιες του τις φιλοδοξίες.

★★★★☆

Τοποθετώντας τη drag τέχνη στον δημόσιο χώρο, η ταινία δεν καταγράφει απλώς μια underground σκηνή, αλλά τη διεκδίκηση της παρουσίας της στο κοινωνικό γίγνεσθαι, στέλνοντας ένα ισχυρό μήνυμα ορατότητας και αποδοχής.

★★★★☆

Ένα ντοκιμαντέρ που ξεφεύγει από τα στερεότυπα, παρουσιάζοντας τη Λώξη όχι ως σύμβολο, αλλά ως έναν άνθρωπο που διεκδικεί τη θέση του στην τέχνη και τη ζωή.

★★★☆☆

Παρά την αγωνία που δημιουργεί με τις αράχνες, η ταινία φλυαρεί σε ορισμένα σημεία και παγιδεύεται σε κλισέ του είδους, αποδυναμώνοντας την ένταση της ιστορίας.