Ο Διάδοχος

★★½☆☆☆ (Le Successeur, Γαλλία, Καναδάς, Βέλγιο, 2023, 113’)

  • Σκηνοθεσία: Ξαβιέ Λεγκράν

  • Ηθοποιοί: Μαρκ-Αντρέ Γκροντέν, Ιβ Ζακ, Λετισιά Ισαμπέρτ-Ντενί, Αν-Ελίζαμπεθ Μποσέ

Ο Ξαβιέ Λεγκράν («Μετά τον Χωρισμό», 2017, 93’) σκηνοθετεί την δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Αλεξάντρ Ποστέλ, "L’Ascendant" (2015), που έχει ως πρωταγωνιστεί τον Ελιάς, ο οποίος ζει μια ευτυχισμένη και επιτυχημένη ζωή. Καθώς αναλαμβάνει νέος καλλιτεχνικός διευθυντής για ένα διάσημο γαλλικό οίκο υψηλής ραπτικής, μαθαίνει ότι ο πατέρας του, τον οποίο έχει να δει πολλά χρόνια, μόλις πέθανε από καρδιακή προσβολή, αφήνει για λίγο τον λαμπερό κόσμο της μόδας και ταξιδεύει στο Κεμπέκ για να τακτοποιήσει τα κληρονομικά του. Εκεί όμως, ο νεαρός σχεδιαστής ανακαλύπτει ότι έχει κληρονομήσει πολλά χειρότερα από την εύθραυστη καρδιά του πατέρα του.

Ο «Διάδοχος» είναι μια ταινία που προσπαθεί να λειτουργήσει σε πολλά επίπεδα αλλά δυστυχώς αποτυγχάνει στα περισσότερα από αυτά: ένα ψυχολογικό θρίλερ με συμβολικές προεκτάσεις που προσπαθεί να σχολιάσει την πατριαρχική εξουσία, την αδυναμία της ανθρώπινης φύσης, τονίζοντας ταυτόχρονα πόσο σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η επιρροή ενός πατέρα επάνω στον γιο του, τον κληρονόμο του, που εδώ τον οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο βίας. Ο Λεγκράν, όπως και στην προηγούμενη ταινία του, ξέρει να διαχειρίζεται σωστά τους ηθοποιούς του και η σκηνοθετική του ματιά είναι στιβαρή αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση μονότονη και προβλέψιμη, παρόλο τις συνεχές ανατροπές του σεναρίου, που όμως στοιβάζονται η μια πάνω στην άλλη και δημιουργούν μια μη ρεαλιστική απεικόνιση της ιστορίας και σε συνδυασμό με έναν έντονο αδικαιολόγητο μελοδραματικό τόνο αποδυναμώνουν το αποτέλεσμα.

Η κεντρική ιδέα έχει ενδιαφέρον και λειτουργεί μέχρι ενός σημείου ως ένα ψυχολογικό θρίλερ που δημιουργεί ένα αίσθημα δυσφορίας στον θεατή κρατώντας τον σε αγωνία, αλλά η ενσωμάτωση των σοβαρών θεμάτων που προσπαθεί να αναδείξει ο Λεγκράν βρίσκουν εμπόδιο σε ένα σενάριο προβληματικό και σχηματικό.

*Η κριτική δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην έντυπη έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών (08-08-2024)

Previous
Previous

Το Γύρισμα

Next
Next

Το Κορίτσι των Γενεθλίων