Ο Μαέστρος
★★☆☆☆
(Maestro, Η.Π.Α., 2023, 129’)
Σκηνοθεσία: Μπράντλεϊ Κούπερ
Ηθοποιοί: Μπράντλεϊ Κούπερ, Κάρεϊ Μάλιγκαν
Ο Μπράντλεϊ Κούπερ ύστερα από πέντε χρόνια και την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία «Ένα Αστέρι Γεννιέται», επιστρέφει στον ρόλο του σκηνοθέτη για να αφηγηθεί την ζωή του διάσημου συνθέτη, διευθυντή ορχήστρας Λέοναρντ Μπερνστάιν.
Ο Κούπερ εκτός από την σκηνοθεσία πρωταγωνιστεί, έχοντας αναλάβει και το σενάριο μαζί με τον Τζος Σίνγκερ («Spotlight») και επιχειρεί να αφηγηθεί την ζωή του καλλιτέχνη μέσα από τον μακροχρόνιο γάμο του με την Φελίσια Μοντεαλέγκρε (Κάρει Μούλιγκαν) και επιλέγει συνειδητά να μην δημιουργήσει μια συμβατική βιογραφία και να επικεντρωθεί στην σχέση του ζευγαριού, επιτρέποντάς του να ψυχογραφήσει αυτούς τους δυο ανθρώπους και πως επηρεάζει ο ένας τον άλλον, έχοντας όμως «εξαφανίσει» σχεδόν ολοκληρωτικά την καλλιτεχνική ιδιότητα του Μπερνστάιν. Σκηνοθετικά ο Κούπερ προσπαθεί να ισορροπήσει από την μια στον μινιμαλισμό με σταθερά πλάνα που γεμίζουν από τα μεγάλα μέγαρα μουσικής και από την άλλη να εμφυσήσει μια ονειρική διάσταση με πολύπλοκες σεκάνς οι οποίες όμως φαίνονται σαν ξένο σώμα που δεν ταιριάζουν στην συνολική του προσπάθεια να επικεντρωθεί στο ζευγάρι δημιουργώντας στον θεατή μια σύγχυση κάνοντάς τον να μην μπορεί να ακολουθήσει τον ρυθμό της ταινίας.
Εξιστορώντας το παρελθόν μέσα από ασπρόμαυρα flashback, εξαιρετική η φωτογραφία του Μάθιου Λιμπατίκ («Μαύρος Κύκνος», «Ρέκβιεμ για ένα όνειρο»), ο Κούπερ μεταμορφώνεται με την βοήθεια του μακιγιάζ, έχοντας μελετήσει τους μανιερισμούς του και τον χαρακτήρα του διάσημου συνθέτη, προβάλλοντας υπερβολικά την διεργασία που έχει κάνει για να μοιάσει στον Μπερνστάιν, θέλοντας να τραβήξει το βλέμμα του θεατή, δεν εμβαθύνει όμως πραγματικά στον εσωτερικό κόσμο του - κάτι που συμβαίνει αναπόφευκτα καθώς έχει σχεδόν εξαφανίσει την καλλιτεχνική ιδιότητα αποκόβοντας τον άνθρωπό από το καλλιτεχνικό του έργο -, χάνοντας έτσι την ευκαιρία να μελετήσει σε βάθος την ψυχοσύνθεση του, ενώ αντίθετα η Μούλιγκαν δίνει μια εξαιρετική πολυδιάστατη ερμηνεία της Μοντεαλέγκρε ως η γυναίκα που επηρέασε όσο κανένας άλλος την πορεία του άντρα της.
Ο «Μαέστρος» μοιάζει αφηγηματικά αρκετά με την πρώτη ταινία Μπράντλεϊ Κούπερ με την κύρια διαφορά ότι έχει δυο υπαρκτά πρόσωπα ως πρωταγωνιστές, κάτι όμως που δεν δίνει κάποια καινούργια ώθηση στην αφήγηση εφόσον το καλλιτεχνικό έργο του Μπερνστάιν απουσιάζει.
*Η κριτική δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην έντυπη έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών (07-12-2023)
