★★★½☆☆

Αν και το “Anora” είναι η πιο ώριμη δουλειά του Μπέικερ, η σατιρική διάθεση του σκηνοθέτη σε ορισμένες σκηνές φτάνει στα όρια της φαρσοκωμωδίας, καθιστώντας τους χαρακτήρες λιγότερο πειστικούς.

★★½☆☆☆

Η ένταση και η στιβαρή σκηνοθεσία του Καστάνγκ παρασύρουν τον θεατή, αλλά το σενάριο εγκλωβίζεται σε κλισέ, με μια αδύναμη αφηγηματική εξέλιξη που αποδυναμώνει την ταινία.

★★★☆☆

Η υπερβολική χρήση ψηφιακών εφέ και η απώλεια της «χειροποίητης» αίσθησης της προηγούμενης ταινίας περιορίζουν την κινηματογραφική εμπειρία, κάνοντάς τη λιγότερο εντυπωσιακή.

★★☆☆☆

Ο Κουτσολιώτας δημιουργεί μια καλτ ταινία τρόμου εμπνευσμένη από τον Λάβκραφτ, γεμάτη ελληνικά στοιχεία, ρεμπέτικη μουσική και μαύρο χιούμορ.

★★☆☆☆

Παρά τις αρχικές αφηγηματικές φιλοδοξίες, η ταινία καταλήγει μια ακόμα περιπέτεια του Λίαμ Νίσον, γεμάτη υπερβολές και γνώριμα μοτίβα.

★★☆☆☆

Αν και διαθέτει εντυπωσιακά εφέ και καλό ρυθμό, η ταινία ακολουθεί κλισέ, χάνοντας ευκαιρίες για βαθύτερη ανάλυση των θεμάτων της.