Το Ατίθασο Ρομπότ
★★★½☆☆ (The Wild Robot, Η.Π.Α., 2024, 102’)
Σκηνοθεσία : Κρις Σάντερς
Με τις φωνές των: Λουπίτα Νιόνγκο, Πέδρο Πασκάλ, Καθρίν Ο’Χάρα, Μπιλ Νάι, Κιτ Κόνορ
Η νέα ταινία της DreamWorks Animation, σε σκηνοθεσία του Κρις Σάντερς («Λίλο & Στιτς», «Πώς να Εκπαιδεύσετε το Δράκο Σας»), μεταφέρει στην οθόνη το βραβευμένο και νούμερο 1 στη λίστα των μπεστ σέλερ των New York Times, “The Wild Robot” του συγγραφέα Πίτερ Μπράουν.
Σε αυτή την επική περιπέτεια ακολουθούμε το ταξίδι ενός ρομπότ της Ρόζι- που ναυαγεί σε ένα ακατοίκητο νησί και πρέπει να προσαρμοστεί στο αφιλόξενο περιβάλλον, ενώ σταδιακά χτίζει σχέσεις με τα ζώα στο νησί και γίνεται ο θετός γονιός ενός ορφανού χηνόπουλου.
Ο Κρίς Σάντερς επηρεασμένος εμφανώς από ταινίες όπως: «ΓΟΥΟΛ·Υ» (WALL-E, 2008, 98’), «Σιδερένιος Γίγαντας» (The Iron Giant, 1999, 87’) αλλά και από το έργο του Ιάπωνα δημιουργού Χαγιάο Μιγιαζάκι («Το Αγόρι και ο Ερώδιος») παραδίδει ένα έξυπνο, συγκινητικό και εντυπωσιακό animation που αν και βασίζεται σε αρκετά γνώριμες συνταγές και αφηγηματικές τεχνικές δεν παύει να σε εκπλήσσει με τις καλοστημένες σεκάνς δράσης και την υπέροχη συναισθηματική πορεία που διαγράφει η Ρόζι, όπου από ένα προγραμματισμένο ρομπότ μετατρέπεται σε μητρική φιγούρα και προστάτης της φύσης.
Ο λεπτομερής σχεδιασμός των σκηνικών με την φύση να παρουσιάζεται σαν να ξεπήδησε μέσα από ένα ζωγραφικό πίνακα, - γεμάτη χρώματα αλλά και μια διακριτική σκληράδα που συνοδεύει την αληθινή φύση -, καθώς και το εξαιρετικό καστ που χαρίζει τις φωνές του δίνουν στην ταινία το απαραίτητο βάθος ώστε να λειτουργήσει σε πολλά επίπεδα και να καταπιαστεί με θέματα όπως: ο πλούτος των ανθρώπινων συναισθημάτων και η αντιμετώπισή τους, η μητρότητα, η σημασία του να αφήνεις κάποιον να «ανοίξει τα φτερά του» (κυριολεκτικά μέσα στην ταινία το χαριτωμένο ενήλικο χηνόπουλο ανοίγει τα φτερά του) αλλά και η αξία της φύσης.
Το μόνο μελανό σημείο βρίσκεται στο τελευταίο μισάωρο όπου η ταινία μοιάζει να χάνει τον ρυθμό της και καταφεύγει σε εύκολες αφηγηματικές λύσεις και κλισέ κλείνοντας βιαστικά. Όμως και σε αυτό το κομμάτι υπάρχει μια απρόσμενη φρεσκάδα που σε βοηθάει να το ξεπεράσεις.
*Η κριτική δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην έντυπη έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών (10-10-2024)
