Για Πάντα Νέοι

★★☆☆☆ (Les Amandiers, Γαλλία, Ιταλία, 2022, 125’)

  • Σκηνοθεσία: Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι

  • Ηθοποιοί: Νάντια Τερέσκιεβιτς, Σοφιάν Μπενασέρ, Λουί Γκαρέλ, Μίσα Λεσκό

Η Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι σκηνοθετεί την έκτη μεγάλου μήκους ταινία της, η οποία αντλεί έμπνευση από τις δικές της εμπειρίες που είχε στη διάσημη θεατρική δραματική σχολή Les Amandiers του Πατρίς Σερό, ακολουθώντας μια ομάδα νεαρών ηθοποιών που κάνουν τα πρώτα τους βήματα στο θέατρο αλλά και στον έρωτα.

Με μια εξαιρετική φωτογραφία του Ζουλιάν Πουπάρ που ακολουθεί τους πρωταγωνιστές με υπέροχα κοντινά και μια εικόνα που παραπέμπει στο σινεμά του ’80 (κορεσμένα χρώματα, φιλμικός κόκκος), η ταινία της Τεντέσκι ενώ ξεκινάει με πολλές υποσχέσεις ενός δράματος που περικλείει μια ομάδα ανερχόμενων ηθοποιών και καταγράφει τις διαπροσωπικές τους σχέσεις, σύντομα επικεντρώνεται στην ερωτική σχέση των δύο πρωταγωνιστών, της Στέλλας (Νάντια Τερέσκιεβιτς) και του Ετιέν (Σοφιάν Μπενασέρ), καταλήγοντας να είναι ένα συμβατικό ερωτικό μελόδραμα.

Η σκηνοθέτις κινεί την κάμερά της μέσα στον χώρο της δραματικής σχολής και ανάμεσα στον θίασο καταφέρνοντας να αιχμαλωτίσει την ατμόσφαιρα, εξάλλου η προσωπική της εμπειρία με τη σχολή την κάνει να έχει αυτή την ευκολία, αλλά μένει σε ένα πρώτο επίπεδο ανάγνωσης των χαρακτήρων, ενώ δεν ξεφεύγει από ένα είδος αυτοαναφορικότητας που κουράζει τον θεατή.

Αφηγηματικά η Τεντέσκι ακροβατεί μεταξύ κωμωδίας και τραγωδίας παρουσιάζοντας το ταξίδι του θιάσου της, αλλά προσπαθεί να «χωρέσει» τόσους πολλούς χαρακτήρες, τόσα γεγονότα και καταστάσεις αναπτύσσοντας ταυτόχρονα το ερωτικό ειδύλλιο των πρωταγωνιστών της, χάνοντας έτσι τελείως την εστίασή της, καταφεύγοντας αρκετές φορές σε κλισέ ή αναγκάζεται να μην αναπτύξει περαιτέρω κάποιους από τους χαρακτήρες της με αποτέλεσμα να μοιάζουν ημιτελείς και η πλοκή της ταινίας να μην οδηγεί ουσιαστικά πουθενά.

*Η κριτική δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην έντυπη έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών (11-04-2024)

Previous
Previous

Οι Ελευσίνιοι

Next
Next

Τοτέμ