★★★★☆

Ένα ντοκιμαντέρ που ξεφεύγει από τα στερεότυπα, παρουσιάζοντας τη Λώξη όχι ως σύμβολο, αλλά ως έναν άνθρωπο που διεκδικεί τη θέση του στην τέχνη και τη ζωή.

★★★☆☆

Ο σκηνοθέτης μετατρέπει απλές στιγμές της καθημερινότητας σε κινηματογραφική τέχνη, εξερευνώντας την προσμονή του θανάτου.

★★★★☆

Ο Μιγιαζάκι «αποχαιρετά» το κοινό του με μια ταινία που υμνεί την ειρήνη δίνοντας μας στο τέλος την ελπίδα ότι όλα μπορούν να αλλάξουν σε αυτό τον κόσμο αρκεί να το επιλέξουμε.

★★★☆☆

Ο Κότζι Φουκάντα δημιουργεί μια λιτή ταινία που χάνει την ένταση της, καθώς εξαντλεί γρήγορα τα κεντρικές θεματικές.

★★★☆☆

Ο Μπριζέ σκηνοθετεί μια επίκαιρη ταινία για το σκληρό πρόσωπο του καπιταλισμού και θέτει το ερώτημα: "Πόσο αξίζει η ζωή μας μπροστά στο κέρδος των άλλων;"