★★½☆☆☆

Ο Μπονγκ Τζουν-χο επιστρέφει με μια δυστοπική σάτιρα που αν και ξεκινά με προοπτικές, καταλήγει σε μια επιφανειακή φαρσοκωμωδία, αφήνοντας ανεκμετάλλευτες τις φιλοσοφικές της προεκτάσεις.

★★½☆☆☆

Χρονομηχανές, φιλοσοφικές αναζητήσεις και ψυχεδελικές εμπειρίες σε μια ταινία που εξερευνά το τραύμα και την απώλεια.

★★½☆☆☆

Η εξαιρετική φωτογραφία και τα ειδικά εφέ δημιουργούν μια έντονη οπτική εμπειρία, αλλά η απουσία ανάπτυξης των χαρακτήρων περιορίζει τη συναισθηματική σύνδεση με την ιστορία.