Αληθινός Πόνος
★★☆☆☆ (A Real Pain, Η.Π.Α., 2024, 90’)
Σκηνοθεσία: Τζέσε Αιζενμπεργκ
Ηθοποιοί: Τζέσε Αιζενμπεργκ, Κίραν Κάλκιν, Τζένιφερ Γκρέι, Γουίλ Σέιπ
Η δεύτερη σκηνοθετική δουλειά του ηθοποιού Τζέσε Αιζενμπεργκ («When You Finish Saving the World», 2022, 88’) είναι μια γλυκόπικρη δραμεντί που επιδιώκει να εξερευνήσει τον αθέατο πόνο και τις εσωτερικές μάχες που δίνει κάθε άνθρωπος. Μέσα από την ιστορία δύο ξαδέλφων, διαμετρικά αντίθετων μεταξύ τους, που συναντιούνται μετά από χρόνια, για μια περιήγηση στην Πολωνία προς τιμήν της αγαπημένης τους γιαγιάς, ο σκηνοθέτης δημιουργεί ένα road trip γεμάτο συναισθήματα, πόνο και συμπόνια, για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν χρειάζεται δυο άνθρωποι να ταιριάξουν ώστε να συνδεθούν συναισθηματικά και να κατανοήσουν ο ένας τον άλλον.
Σκηνοθετημένη με ευαισθησία, με μια υπέροχη παλέτα ζωντανών χρωμάτων που προσδίδει μια ελαφριά ατμόσφαιρα παρόλο τα βαριά και σημαντικά θέματα που πραγματεύεται, ο Αιζενμπεργκ δεν καταφέρνει να δημιουργήσει κάτι φρέσκο, αντλώντας έμπνευση από τις κλασικές ανεξάρτητες αμερικανικές ταινίες (από τις τόσες που έχει πρωταγωνιστήσει), δημιουργώντας δυο προβλέψιμους χαρακτήρες, - ο Κίραν Κάλκιν κέρδισε το βραβείο Β' Ανδρικού ρόλου στη 82η απονομή Χρυσών Σφαιρών -, χωρίς το απαραίτητο συναισθηματικό βάθος. Η ταινία δεν αποφεύγει τα γνωστά κλισέ και δεν αναπτύσσει επαρκώς τα θέματα που αγγίζει, αδυνατώντας να βρει την ισορροπία της ανάμεσα στο μελόδραμα και την κωμωδία. Ένα από τα κύρια θέματα της ταινίας είναι η σύνδεση του παρελθόντος με το παρόν, μέσα από την αναφορά του Ολοκαυτώματος, και το γενεαλογικό τραύμα των απογόνων. Η ιδέα αυτή μένει ανεκμετάλλευτη και μοιάζει περισσότερο ως αφηγηματικός μηχανισμός και δεν ενσωματώνεται οργανικά μέσα στην πλοκή.
Η ταινία αποτυγχάνει να ψυχογραφήσει τους χαρακτήρες, που μοιάζουν κατασκευασμένοι, και η αδυναμία του σεναρίου να εμβαθύνει στα ζητήματα που πραγματεύεται καθιστά την όλη προσπάθεια επιφανειακή.
*Η κριτική δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην έντυπη έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών (16-01-2025)
