Μάμα Γκλόρια

★★★★☆ (Ama Gloria, Γαλλία, 2023, 84’)

  • Σκηνοθεσία: Μαρί Αματσουκελί

  • Ηθοποιοί: Λουίζ Μορό-Πανζανί, Ιλσα Μορένο Ζέγκο, Αρνό Ρεμποτίνι

Το «Μάμα Γκλόρια», που κέρδισε τον Χρυσό Αλέξανδρο στο τμήμα Newcomers του 64ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αποτελεί το κινηματογραφικό ντεμπούτο της Μαρί Αματσουκελί και είναι μια τρυφερή, ευαίσθητη ιστορία αγάπης που με μια απλή αφήγηση καταφέρνει να αναλύσει την ψυχοσύνθεση ενός εξάχρονου παιδιού χωρίς όμως να «βαραίνει» την κινηματογραφική ατμόσφαιρα.

Η εξάχρονη Κλεό αγαπά την νταντά της, την Γκλόρια, περισσότερο από οτιδήποτε. Οταν η γυναίκα γυρίζει πίσω στην πατρίδα της, ο πατέρας της Κλεό αποφασίζει να τη στείλει διακοπές στο Πράσινο Ακρωτήρι ώστε να περάσουν μαζί ένα τελευταίο καλοκαίρι που θα τις αλλάξει και τις δύο.

Η Αματσουκελί, έχοντας τη βοήθεια της εξαιρετικής Λουίζ Μορό-Πανζανί, που ερμηνεύει την Κλεό με μια απίστευτη ωριμότητα προσδίδοντας βάθος στον χαρακτήρα της, αλλά και την εξαιρετική φωτογραφία της Ινιές Ταμπαρίν, που γεμίζει κάθε κάδρο με έντονα χρώματα και υπέροχα κοντινά που καταγράφουν κάθε στιγμή την τρυφερή σχέση των δύο πρωταγωνιστριών, καταφέρνει να δημιουργήσει ένα δράμα που θέτει σε πρώτο πλάνο την έννοια της αγάπης αλλά και την πολυπλοκότητά της.

Αναμιγνύοντας το δράμα και το κωμικό, μένοντας πιστή σε μια λιτή αφήγηση που δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει, αφήνει την κάμερά της να «μιλήσει» και μέσα από τον φακό παρασέρνει τον θεατή να ζήσει μια δυνατή ιστορία αγάπης αναλύοντας παράλληλα σε βάθος τη σχέση της εξάχρονης Κλεό με την νταντά της, αναδεικνύοντας θεματικές που έχουν να κάνουν με την κατανόηση, την αντιμετώπιση του τραύματος, τη μητρική απώλεια, αλλά και με έναν πολύ έξυπνο, διακριτικό τρόπο η Αματσουκελί κάνει έναν σχολιασμό για την αποικιοκρατία, αναλύοντας τη σχέση παιδιού-νταντάς και τις κοινωνικοοικονομικές προεκτάσεις που προκύπτουν μέσα από αυτήν.

Μια ταινία που σε κερδίζει από τα πρώτα λεπτά και σε «γεμίζει» αγάπη, γεννώντας σου μέσα έντονα συναισθήματα.

*Η κριτική δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην έντυπη έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών (07-03-2024)

Previous
Previous

Στο Ποταμόπλοιο

Next
Next

Dune: Μέρος Δεύτερο