Λίμνη Φάλκον
★★★☆☆
(Falcon Lake, Καναδάς, Γαλλία, 2022, 100’)
Σκηνοθεσία: Σαρλότ Λεμπόν
Ηθοποιοί: Τζόζεφ Ένγκελ, Σάρα Μονπετί, Μόνια Τσόκρι, Αρτούρ Ιγκουάλ
Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Σαρλότ Λεμπόν, η ταινία της προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Καννών του ‘22 (Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών), είναι μια ταινία ενηλικίωσης με εμφανείς επιρροές από τον αμερικανικό κινηματογράφο και ταυτόχρονα μια προσπάθεια να προστεθεί το στοιχείο του θρίλερ με την ελπίδα να δώσει έναν διαφορετικό τόνο ενδιαφέροντος στην ιστορία.
Η ταινία βασίζεται στο γαλλικό graphic novel του Μπαστιέν Βίβες, «Une Soeur». Η σκηνοθέτης αφηγείται την ιστορία του δεκατετράχρονου Μπαστιάν, ο οποίος μαζί με την οικογένειά του περνούν το καλοκαίρι στη Λίμνη Φάλκον, στο Κεμπέκ, στο σπίτι μιας στενής τους φίλης. Η 16χρονη κόρη της, Κλοέ, εξωστρεφής και τολμηρή, γοητεύει τον Μπαστιάν, όμως μοιάζει να ενδιαφέρεται για μεγαλύτερα αγόρια προκαλώντας τη ζήλεια του. Σιγά-σιγά, ωστόσο, αρχίζει να του ανοίγεται και να τον μυεί στον κόσμο της: τον κόσμο της λίμνης που, όπως ισχυρίζεται, κρύβει μέσα της ένα φάντασμα. Για να κερδίσει την εύνοιά της ο Μπαστιάν δέχεται να περάσει από διάφορες δοκιμασίες-προκλήσεις.
Η Λεμπόν, με την βοήθεια των δυο εξαιρετικών πρωταγωνιστών της (Τζόζεφ Ένγκελ και Σάρα Μονπετί, καταφέρνει να αποτυπώσει ρεαλιστικά τις αγωνίες των δυο έφηβων, δημιουργώντας μια ταινία με αργούς ρυθμούς, χτίζοντας τους χαρακτήρες της και φέρνοντας την κάμερα κοντά χωρίς να φοβάται, αποκαλύπτοντας με αυτό τον τρόπο την ψυχοσύνθεση των δυο εφήβων. Η σκηνοθέτης καταπιάνεται με δύσκολα θέματα που απασχολούν τους νέους όπως: οι σεξουαλικές ορμές και οι ανησυχίες τους, οι φόβοι τους για το μέλλον και την ζωή τους και την ανάγκη της εύρεσης μια ψυχικής ισορροπίας. Εξερευνά με μια διορατικότητα την σχέση αυτών των δυο εφήβων, αγγίζοντας τα θέματα τους με μια ευαισθησία και έναν ρεαλισμό που δεν συναντάμε συχνά σε τέτοιες ταινίες. Εμπλουτίζει την ταινία της με μια νοσταλγία, κινηματογραφώντας με την βοήθεια του εξαιρετικού φωτογράφου Κρίστοφ Μπραντλ, την υπέροχη εξοχή και τα ήρεμα νερά της λίμνης μεταφέροντας με αυτό τον τρόπο τους θεατές σε μια γνώριμη εποχή της ζωής τους: τις καλοκαιρινές διακοπές, με τις αναπάντεχες γνωριμίες, την ξεγνοιασιά και το «ξύπνημα» της ερωτικής επιθυμίας.
Η σωστή προσέγγισή της όμως αρχίζει να φθίνει όταν προσπαθεί να βάλει στοιχεία θρίλερ. Η προσπάθεια της αυτή πέφτει στο κενό καθώς σε όλη την διάρκεια της ταινίας αν και υπάρχει αναφορά στην ιστορία του φαντάσματος που στοιχειώνει την λίμνη, και στήνεται μια ατμόσφαιρά δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία και η τεχνοτροπία ώστε να καταφέρουν να ταιριάξουν στο ήδη έτοιμο σκηνικό μιας coming of age ταινίας που έχει χτίσει από τα πρώτα λεπτά. Το στοιχείο του θρίλερ μπαίνει απότομα προς το τέλος, δίνοντας μας την εντύπωση ότι η Λεμπόν έχει ξεχάσει αυτή την πτυχή της ταινίας και μόνο προς το τέλος την θυμάται, αποδυναμώνοντας έτσι το αποτέλεσμα.
*Η κριτική δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην έντυπη έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών (04-01-2024)
